யார் இந்த பக்கீர்ஷாக்கள்? இறுதி பாகம்

யார் இந்த பக்கீர்ஷாக்கள்? என்கிற முந்தைய மூன்று பாகங்களை வாசிக்காதவர்கள்கீழேயுள்ள இணைப்பை அழுத்தி, படித்துவிட்டு பின்னர் இந்த பகுதியை தொடருமாறு கேட்டுக்கொள்கிறேன்..

யார் இந்த பக்கீர்ஷாக்கள்?

யார் இந்த பக்கீர்ஷாக்கள்-பாகம்2

யார் இந்த பக்கீர்ஷாக்கள்-பாகம்.3

மார்க்கம் தனிமையை, துறவறத்தை அனுமதிக்கவில்லை.
மார்க்கத்தைப் பொறுத்தவரை தீய செயல்களிலிருந்து விலகி வாழ்வதுதான் உண்மையான துறவறம்.தனிமை.தீயவர்கள்,வீணான கரியங்களில் மூழ்கிக் கிடப்பவர்கள், சீர்கேடுகளை விளைவிப்பவர்கள் ஆகியவர்களிடமிருந்து விலகிச் செல்வது தான் துறவறம்.

இந்த சூஃபியாக்கள், பக்கீர்கள் வேறு வகையான தவறான துறவறத்தை மேற்கொண்டு ஆசிரமம் அமைத்துக்கொண்டு ஊருக்கு ஒதுக்குபுறத்தில் வாழ்ந்தார்கள். சமகால அரசியலில் என்ன நடந்தாலும் இவர்கள் சட்டை செய்வதுமில்லை.

இரண்டு வாசல்படிகளை எவன் மிதிக்கவில்லையோ அவன் பாக்கியசாலி,“ஒன்று அரசனின் வாசல்படி, இரண்டு வைத்தியனின் வாசல்படி” என்றுதத்துவம் பேசினார்கள். இவர்களுடைய சீடர்களுக்கும் பக்தர்களுக்கும் இதேபோதனையை செய்தார்கள். பூமிக்கு கீழேயுள்ள(மண்ணறை வாழ்க்கை)வைகளையும் வானுக்கு மேலேயுள்ள(மறுமை வாழ்க்கை)வைகளையும் பற்றி மட்டும் பேச வேண்டும் என்ற இவர்களின் தத்துவமே பின்னாளில் இவர்களின் வீழ்ச்சிக்கும் சரிவுக்கும் பாதையை திறந்துவிட்டது. அரசாளும்வர்க்கம் “சபாஷ் இதுவல்லவா மார்க்கம்; சூபி இஸ்லாம் அமைதி புறா” என்று புகழ்ந்தார்கள்.

இவர்கள் ஆபத்தற்றவர்கள் என்பதால் அன்றைய ஆளும் அதிகார மையங்கள் இவர்களை பராமரித்தார்கள். இன்றும்கூட இந்தியாவின் ஆளும் வர்க்கமாக உள்ள பார்ப்பனர்கள் வஹாபிஸத்தை எதிர்ப்பதையும் சூஃபிஸத்தை இந்தியாவிற்கு ஏற்ற மார்க்கம் என்று புகழ்வதை பார்த்திருப்பீர்கள். இதற்குள் வலுவான கடந்தகால அரசியல் காரணங்கள் ஒளிந்து கிடக்கின்றன.

இஸ்லாத்திற்கு எதிரான கொள்கை கொண்ட மவோயிஸ்ட்களிலிருந்து,நாத்திகர்கள், கம்யுனிஸ்ட்கள், பின்நவீனத்துவவாதிகள் என அனைவருக்கும்,“இந்த உலக (துனியா) வாழ்க்கை தேவையில்லை, “ராமன் ஆண்டாலும் ராவணன் ஆண்டாலும் நமக்கேன்ன” என்கிற சூஃபிஸ கொள்கை சர்க்கரைப்பந்தலாக இனிப்பதன் கராணமும் இதுதான். அரசியல் அதிகாரங்களை அடைய நினைக்கும் இவர்களின் அபிலாஷைகளுக்குஒருபோதும் சூஃபிகள் தடைகற்களாக இருக்கமாட்டார்கள், இருக்கவும்முடியாது.

தொடர்ந்து ஆளும் வர்க்கமாக தொடர நினைக்கும்
இந்துத்துவாவாதிகளும்,அதிகாரத்தை வருங்காலங்களில் கைப்பற்ற கனவு காணும் கம்யூனிஸ்ட் சித்தாந்தவாதிகளும் மூடப்பழக்கமற்ற குர்ஆன் ஹதீஸ் அடிப்படைக் கொண்ட ஒரிறைவாதிகளை தூற்றுவதையும், தாயத்து,தட்டு, மாந்திரீகம், கல்லறைவழிபாடு போன்ற உச்சகட்ட மூடப்பழக்கத்தை மார்க்கமாக கொண்ட சூஃபிஸவாதிகளை ‘மூடப்பழக்கத்தை ஒழிக்க பிறந்த முற்போக்குவாதிகள்(!?)’ என   கள்ளமவுனம் சாதிப்பதும் மறதியினாலோ,எதர்த்தமானதோ 
அல்ல.

சரி விஷயத்துக்கு வருகிறேன்

அன்றைய இஸ்லாமிய,இந்துமன்னர்கள் பற்றற்ற பக்கீர்களுக்கு காணிகளை ஒதுக்கி, அவர்களின் மஹான்களுக்கு தர்ஹா கட்டுவதற்கும், அதைச்சுற்றி சூழல் சார்ந்த ஆன்மீகம் வியாபரம் செய்வதற்கும் ஏதுவாக இவர்களுக்கு குடியிருப்பு வசதிகள் போன்றவற்றை செய்து கொடுத்தார்கள்.

தாயத்து விற்கும் பக்கீர்ஷா பிரிவை சேர்ந்த சாயிபுகளின் வியாபர கடைகள்

கட்டும் தாயத்துக்களை வீடு வீடாக சென்று அறுத்தெறியும் குர்ஆன், ஹதீஸை பின்பற்றும் தவ்ஹீத் பெண் பிரச்சாரகர்.

தற்கொலை, இணைவைப்பு இரண்டும் (ஹாரம்) இஸ்லாத்திற்கு விரோதமானது என எச்சரிக்கும் ஒரிறைக் கொள்கைவாதிகள். இவர்கள் ஆளும் வர்க்கங்களின் தலைவலிகள்.

வீடு வீடாக சென்று கொட்டடித்து, மஹான்களின்  அருமை பெருமைகளை பாடி காணிக்கைகளை பெற்ற இவர்களின் நடொடி வாழ்க்கைமுறை மாறி

பக்தர்கள் இவர்களின் குடியிருப்புக்களை (தர்ஹாக்களை) நோக்கி வர குடியிருப்புக்களில் தங்கி வியாபரம் செய்த பக்கீர்களில் சாயிபுகள்,லெப்பைகள் என இரு புதிய பிரிவுகள் உண்டாகியது (இன்றும் நாகூர்,ஏர்வாடி தர்ஹா போன்றவற்றினை நிர்வகிப்பது சாஹிபுகள் தான்).

இந்த இஸ்லாமிய புதிய பூசாரி (சாயிபுகள்) அல்லாத, வாய்ப்பு கிடைக்காத ஏழை பக்கீர்கள் அல்லது புகழ்பெற முடியாத ஒவ்வொரு ஊர்களிலும் இஸ்லாத்திற்கு விரோதமாக இருக்கும் தாய்த்து தெரு குடியிருப்புவாசிகள் கொட்டடித்து பாட்டு பாடி பிழைப்பது மட்டும் வாழ்க்கை தேவைகளை பூர்த்தி செய்ய முடியாததால் வேறு தொழில்களிலும் ஈடுபாட்டார்கள்.

ஆரம்பத்தில் தியாகம், அர்ப்பணிப்பு, கொள்கைக்காக தன்னையே விட்டுகொடுத்தல், இந்தியாவில் இஸ்லாத்தின் தூதை பரப்பக்கூடியப் பணி தங்களுடைய தோளில் ஒப்படைக்கப்பட்டிருக்கிறது என்று நினைத்து செயல்பட்ட சிறு கூட்டம் இவர்கள் என்று சொன்னால் உங்களால் நம்ப முடியுமா?ஆனால் அதுதான் உண்மை! 

கிடைத்த ஒரு சில அழைப்பாளர்களுக்கென்று பிரத்யேகமான சட்டங்களை சூபிக்கள் உருவாக்கினார்கள். (இந்த சட்டங்களுக்கும் இஸ்லாத்திற்கும் எந்த சம்பந்தமும் இல்லை என்பது வேறு விஷயம்)

1.சூபிக்களிடம் உங்களுக்கு முழுமையாக கட்டுப்படுவேன் என்று பையத்(சத்தியப்பிராமணம்) செய்ய வேண்டும்.

(ஏனென்றால் குறைவான நபர்கள் இருந்ததால் ஒரு தலைமையின் கீழ் கட்டுப்பட வேண்டிய தேவை இருந்தது.)

2.உழைத்து சம்பாதிக்க மாட்டேன் என்று சத்தியம் செய்ய வேண்டும்.

(இருக்கிறதே அற்ப நபர்கள். இவர்களும் சம்பாத்தியம் வியாபரமென்று  போய்விட்டால்

அழைப்புபணியை யார் செய்யுறது? அதனால 24 மணி நேர ஊழியர் தேவை.)

3.இந்த வாழ்க்கையை ஒரு பயணியை போல் வாழ வேண்டும்.பயணி என்பதை நினைவில் மறக்காமல் இருப்பதற்காக தன்னை முஸாபர்என்றே அறிமுகப்படுத்த  வேண்டும். (அரபி மொழிப்படி (முஸாபர்) என்றால் பயணி.ஆனால் பேச்சு வழக்கில் 

பிச்சைக்காரர்களை குறிக்கும் சொல்லாக மாறியதற்கு இந்த பக்கீர்கள்  தான் காரணம்.)

4.உலக வாழ்க்கையில் மையத் (உயிரற்ற பிணம்) போல இருப்பேன்  என்று உறுதிமொழி  எடுக்க வேண்டும்.

இதை ஒரு சடங்காக செய்வார்கள். 6அடி குழி வெட்டி அதில் உயிரோடு சில நொடிகள் புதைத்து அப்புறம் வெளியே எடுப்பார்கள். அதாவது ‘மெளத்தா(இறந்து) போய் விட்டார்.நடமாடுவது மையத்(பிணம்). அதற்கு எந்த ஆச பாசமும் கிடையாது என காட்டுவதற்கு!ஒருவர் பக்கீர் ஆவது என்றால் சும்மா ஆகிவிடமுடியாது. இதற்கு மேற்கூறிய நிபந்தனைகளுக்கு கட்டுப்பட வேண்டும்.

இப்படி அவர்களின் அன்றைய பார்வையில் தெளிவான பிரச்சார இயக்கமாக ஆரம்பித்து இன்று சிதைந்து சாம்பிராணி போடுவது, கந்தூரி மற்றும் திருவிழாக்களில் பலூன் வியாபரம், அம்மி,ஆட்டுக்கல் ஆகியவற்றை உளியை வைத்து கொத்தி கொடுப்பது,(மய்யத்) மரணித்த மனிதர்களை அடக்குவதற்கு குழி வெட்டுவது, வெளியூர்களுக்கு சென்று வீடு வீடாக கொட்டடித்து பிச்சை எடுப்பது  என இப்படி அடையாளம்மாறிபோனார்கள்.

பின் குறிப்பு:

இவர்களைப் பற்றிய நிறைய தகவல்களை ஆய்வுரீதியாக சேகரித்து வைத்திருக்கிறேன்.விரைவில் பிரபல பதிப்பகத்தின் மூலம் புத்தகமாக (இன்ஷா அல்லாஹ்) வெளியிடப்போகிறேன். உங்களுடைய ஆதரவை எதிர்ப்பார்க்கிறேன். பதிவு இத்தோடு முற்று பெறுகிறது.